EINDWERK Brand in het operatiekwartier, een hot topic? | ARNE WOUTERS

Voor het behalen van het postgraduaat rampenmanagement dient een eindwerk te worden gemaakt, verbonden aan de eigen discipline. Als arts specialist in opleiding voor anesthesie-reanimatie, is mijn comfortzone uiteraard het operatiekwartier. Een dienst die op verschillende manieren met rampen en rampenmanagement in aanraking komt. Enerzijds is het een kritieke dienst die bij rampen met grote hoeveelheden slachtoffers snel moet kunnen schakelen om op efficiënte wijze de toevloed aan slachtoffers op een correcte manier af te handelen.
Anderzijds is het operatiekwartier echter zelf niet gevrijwaard van potentiële incidenten met rampzalige gevolgen.

Als anesthesist bestaat een belangrijk deel van onze job uit het voorbereid zijn op het onwaarschijnlijke. Op individuele basis wordt er bij iedere patiënt voor de narcose een inschatting gemaakt wat er noodzakelijk is om mogelijke doch onwaarschijnlijke complicaties aan te pakken, om zo het leven van de patiënt te kunnen redden in het geval dat. In mijn persoonlijke ervaring is de mindset om voorbereid te willen zijn voor uitzonderlijke en levensbedreigende situaties een gemeenschappelijke eigenschap onder de (meeste) anesthesisten.

Ondanks dit ‘voorbereid willen zijn’ een gemene deler onder anesthesisten is, vond ik het dan ook frappant dat er weinig tot geen informatie of richtlijn terug te vinden is betreffende brand in het operatiekwartier waarbij de patiënt onder narcose wordt achtergelaten. Dit is een eerder uitzonderlijke situatie, maar zeker niet ondenkbaar en bijgevolg eens te meer een reden voor het hebben van een duidelijke richtlijn.
Het ontbreken van duidelijke informatie hieromtrent, inspireerde me dan ook om hier onderzoek naar in te stellen en vormt de basis van deze thesis.