EINDWERK: Standaardisatie van het medische luik van oefeningen door gebruik te maken van keuzemodules. | Erik Genbrugge

Wanneer zich een ramp voordoet, verwacht eenieder dat er zo snel mogelijk een adequaat antwoord op gegeven wordt. Zeker bij grote rampen wordt de wijze van antwoorden ook ruim in de pers uitgesmeerd. Een voorbeeld hiervan is de lek in een tank met salpeterzuur in Zevekote (West-Vlaanderen) op 31/03/17. In “De Redactie.be” zijn er 10 rechtstreekse berichten gekomen over deze situatie en vanaf de 2e berichtgeving was het gevaar een belangrijk element, waarbij de efficiëntie van de hulpverlening en de eerlijkheid van de meldingen in feite onder druk kwamen te staan. Tegelijk is in een 11e bericht het lek aangehaald om een totaal andere reden, namelijk de overleving van de Civiele Bescherming in Jabbeke. Een ander voorbeeld zijn de aanslagen van 22 maart 2016 in Zaventem en Maalbeek waarover zelfs een parlementaire onderzoekscommissie is gegaan. De frequentie van rampen is – gelukkig maar – klein. On the spot leren is dan ook niet mogelijk. Daarom heeft de wetgever zowel de organisatie bij effectieve rampen als het voorbereiden en deelnemen aan rampoefeningen in de wetgeving vastgelegd. Dit staat duidelijk gestipuleerd in het KB van 16/02/06 betreffende de nood- en interventieplannen meer bepaald de verplichting van te oefenen in art 26, 7° en de organisatie en evaluatie in art 29§2, 2° en 3° (KB betreffende de nood- en interventieplannen, 2006). De wetgever heeft evenwel verzuimd om voor deze oefeningen en voor de deelnemende diensten een minimale financiering vast te leggen. Evenmin zijn er regels vastgelegd voor de organisatie en/of de evaluatie van deze oefeningen. Dit heeft tot gevolg dat er een grote variatie is in zowel het aantal oefeningen als de kwaliteit van deze oefeningen.