EINDWERK In welke mate draagt, tijdens een storm, 1722 bij tot de bereikbaarheid van de noodcentrales? | GERRY PAULUS

In dit eindwerk werd getracht aan te tonen in welke mate, tijdens een storm, 1722 bijdraagt tot
een aanvaardbare bereikbaarheid van de noodcentrales.

Om een antwoord te vinden op deze vraag werd een kwalitatief onderzoek gevoerd. Er werden
sleutelfiguren bevraagd van diverse noodcentrales 112, de politionele CIC’s, de brandweer, de
directie 112, de provincie, het nationaal crisiscentrum en een Nederlandse noodcentrale.

Tijdens deze interviews werd gebruik gemaakt van een gestandaardiseerde vragenlijst die polste
naar de perceptie van de sleutelfiguren over bovenstaand onderwerp, die cijfermateriaal vroeg
om hun perceptie objectief te duiden en die mogelijke bestaande en nieuwe gesuggereerde
oplossingen aftoetste naar hun meerwaarde in de praktijk.

Uit het onderzoek komen uiteindelijk volgende elementen naar boven.

Bij grotere stormen volstaan de huidige gangbare oplossingen m.b.t. 1722 absoluut niet. De
noodcentrales zijn gedurende de piekuren van dergelijke stormen onvoldoende bereikbaar op
hun noodnummers (112, 101). De telefonische aanname van de oproepen 1722 gebeurt ad hoc
door dezelfde medewerkers die de eigenlijke noodnummers moeten behandelen, wat als gevolg
heeft dat het telefoonnummer 1722 tijdens de piek amper/niet wordt beantwoord terwijl de
overheid via de media laat communiceren om net dit nummer te bellen voor niet-dringende
stormgerelateerde hulpvragen. Het bewustzijn hiervan is gelukkig wel aanwezig bij de diverse
geïnterviewden en een aantal stappen/experimenten in de goede richting zijn gezet of zullen
worden opgestart.

Na een impactanalyse van een door het KMI voorspelde storm zou men in sommige gevallen
(ernstige mogelijk impact) moeten kunnen beslissen om de telefonische behandeling van het
nummer 1722 door externen te laten gebeuren.

Er bestaan geen draaiboeken of protocols die bepalen welke stappen ondernomen kunnen
worden tijdens een reële/dreigende saturatie van de noodcentrales ten gevolge van veel-bellers.
Er zijn mijns inziens nog onbenutte mogelijkheden die men zou kunnen
ontwikkelen en effectief implementeren bij een dreigende verzadiging van de noodcentrale om
het menselijk gedrag bij het (foutief) bellen naar een noodnummer te sturen. Zo kan men een
sturende pre-tekst voorzien die men hoort als men tijdens een nakend verzadigingsmoment een
noodnummer (101/112) belt. Verder kan men bij een saturatie een BE-Alert verspreiden met de
vraag om gezien de saturatie van de noodcentrale niet meer naar de noodnummers te bellen
behalve bij levensbedreigende situaties.

Bovenstaande punten kunnen elk op zich een factor betekenen om de corebusiness van de
noodcentrales (met name de bereikbaarheid ervan voor dringende hulpverlening) te helpen
verzekeren, zeker bij stormen.

Ik hoop dat de overheid in de nabije toekomst niet opnieuw geconfronteerd zal worden met
overlijdens, waarbij deze mensen of hun naasten vruchteloos de noodcentrales hebben trachten
te bereiken tijdens een storm. Het telefoonnummer 1722 is jammer genoeg op die manier tot
stand gekomen en dit eindwerk hoopt ertoe bij te dragen dat men niet hoeft te wachten tot er
weer zo’n drama plaatsvindt zodat dit weer een sense of urgency zou betekenen om het beter aan te pakken.