EINDWERK: Private veiligheid als ondersteuner binnen discipline 3. Naar een intradisciplinaire samenwerking? | Christophe Storms

Het onderzoek begint met een denkoefening rond de invulling van discipline 3 tijdens een noodsituatie. Deze discipline lijkt zowat de enige discipline te zijn waarin slechts één organisatie actief is, namelijk de politie. Dit lijkt dan op zijn beurt haaks te staan op de vaststelling dat er sedert minstens 20 jaren een evolutie bezig is op de private veiligheidsmarkt. Omwille van de ontwikkeling van het integraal veiligheidsbeleid wordt meer en meer verantwoordelijkheid gelegd bij bedrijven of organisatoren. Het gaat om een gedeelde verantwoordelijkheid tussen overheden, private partners en politiediensten. Dit roept op tot een kerntakendebat, waarbij de uitdaging erin bestaat om op te lijsten welke taken er door de politiediensten dienen uitgevoerd te worden en welke aan de private sector kunnen overgelaten worden. Ook kan op die manier tegemoet gekomen worden aan het capaciteitsprobleem bij de politiediensten. Personeel dat anders voor niet-kerntaken zou worden ingezet, kan nu een rol opnemen waar tekorten zijn.

Het kerntakendebat gaat over de alledaagse realiteit. Ook in de noodplanning zien we een verschuiving naar de private markt, zij het zeer summier. Recent werd de bevoegdheid voor bewakingsagenten wettelijk ingeschreven om de perimeters te controleren en er toezicht te houden op de veiligheid. Een nieuwe actor binnen discipline 3 dienst zich aan. En dus ook hier kan de vraag gesteld worden welke taken moeten voorbehouden blijven aan de politiediensten, en waar de private sector een bijstandsrol kan opnemen.

Tijdens een noodsituatie moet er snel en efficiënt gereageerd worden. Dat betekent dat in geval er meerdere betrokken partijen moeten samenwerken, dit best niet overgelaten wordt aan improvisatie of “we zien wel”. Het is dan ook nuttig om een antwoord te vinden over wie welke rol dient op te nemen, hoe een samenwerking vlot op poten gezet kan worden, en welke de condities zijn waarbinnen gewerkt moet worden om adequaat te kunnen reageren op een noodsituatie.

Om dit te bestuderen ben ik gaan kijken naar de werking op festivals. Enerzijds omdat daar veel expertise is opgebouwd naar de inzet van private veiligheid, inclusief de bijstand van de politie. Anderzijds omdat de werking die daar wordt opgezet, zeer sterk aanleunt bij de ontplooiing die voorzien is tijdens een noodsituatie. Meer bepaald is een festival een ideale situatie met betrekking tot het opzetten van multidisplinaire coördinatie en het installeren van perimeters.

Om de onderzoeksvragen te beantwoorden, heb ik vier open interviews afgenomen van experts ter zake. Daarnaast stuurde ik een vragenlijst naar 24 politiezones die jaarlijks één of meerdere festivals op hun grondgebied hebben.